The New One..

Ne bekliyordum ki aslında.ne olabilirdi ki bundan başka.uyumadığım zamanlarda hayal dünyasında,uykuya daldığımda rüyalarda yaşamışım onca aydır.peki bu bana ne katmış,ne faydasını görmüşüm.beklemişim..izlemişim..düşünmüşüm.. bu kadar uzun süre beklediğime,izlediğime,düşündüğüme ve hala aynı dosyada takılıp kaldığıma şaşmışım.arada bir bu dosyanın çoktan tozlu raflara kaldırılması gerektiği gelmiş aklıma ama hemen atmışım bu düşünceyi kafamdan.gerek yok böle şeyler düşünmeye sen sadece istediğin şeye odaklan demişim.içimdeki,etrafımdaki bütün sesleri kısmışım,senin sesini açmışım.olurda bişey söylersin aman kaçırmayim diye.

bi gün gelicek o dahil herkes görücek demişim.herkesin görmesine gerekte yok o görse yeter zaten demişim.gün geçmiş sonra bir gün daha sonra bir gün daha bi bakmışım aslında geçen günler değil aylarmış.sonunda herkes görmüş,anlamış bi o dışında.rüyamda görebilmek için her gece onu düşünüp dalmışım uykuya çoğu zaman dalamamışım.birini takip etmek için aynı şehirde olmana gerek yokmuş onu anlamışım.kelimelerden çözmeye çalışmışım.şüphe zaten hep benimleymiş,görmezden gelmişim arasıra.çoğu şarkının neden aşk için yazıldığını sanki anlar olmuşum. Bi ağlamışım bi gülmüşüm.hüzünde neşeyide hep cebimde tutmuşum,her an lazım olurda çıkarırım diye.gün gelmiş susmuşum.gün gelmiş sabrıma şaşmışım.gün gelmiş.. ..ve geçmiş..
Sonra bi rüzgar çıkmış,dosya elimden düşüvermiş.yere almak için eğilmeden önce bi kaldırmışım başımı bakmışım gökyüzüne.meğerse gökyüzü maviymiş,sonsuzmuş.ağaçlar yeşilmiş,hangi ara böle büyümüşler?aaa şu gökyüzündeki bir uçurtma değilmiymiş.kış gelmiş çoktan,atkı bere takmak lazımmış.nasıl bigünde değişmiş her şey?kime sorsam diye düşünürken hemen belirmişler yanımda,anlatmışlar her şeyi.sanki deja vu! Hadi gidelim demişler. Ama dosya ? demişim........ almışım elime dosyayı.bakmışım şöyle bir.sanki bunların hepsi aslında dünmüş gibi.son sayfayı da okuyup bi çırpıda,kaldırmışım dosyayı rafa.içim tamamen rahat değilmiş.hem aklımın bi köşeside kalmış sanki dosyada.okuduğum sayfa beklide son değilmiş diye düşünmüşüm ama söylememişim yanımdakilere.aklımın bir rafında kalsınmış.o dosya zaten benimmiş.istediğimde dönebilirmişim.
Bi bakmışım kocaman bi kütüphaneye gelmişiz.önümüzde bi yığın dosya.. hangisinden başlamalı acaba..belkide bu sefer kendi hayatına odaklanmalı demiş içimdeki ses.bi de bunu denemeli bence demiş.göstermiş dosyayı,istersen al demiş.renkgarenk bir dosyaymış önümde duran.tadı çikolata gibi,paketi kırmızıymış üzerinde yeşil bir kurdelesi olan.
.bi çırpıda okunup biten romanlara benzermiş.başucu kitabı denilecek türdenmiş. Başka bir yerde yeniden doğmak gibiymiş..adı; YENİ’ imiş.