Gözlerimden alevler çıkıyor.. karnıma kramplar giriyor..midem bulanıyor..dişlerimi sıkıyorum..başım zonkluyor..burnumun direği sızlıyor,ağlamamak için kendimi zorluyorum..aklımda tek bir soru : “NEDEN?” sonra başka bir soru : “NASIL?”
Sabırsızım biliyorum ama.. bu kadarı beni gerçekten aşıyor.. beni üzmekten canımı sıkmaktan başka bir işe yaramazken ben neden hala sendeyim?..sorular.. bitmek tükenmek bilmez sorular.. hem de ortada tek bir mantıklı cevap yokken..hatta ortada mantıklı sorun yokken.
Bilmek ve önüne geçememek..
Haykırmak ve susmak..
Görmek ve görmezden gelmek..
Bakmak ve görememek..
İstemek ama yapamamak..
Ağlamak ve aptallığıma gülmek..
Sabırsızım biliyorum ama.. bu kadarı beni gerçekten aşıyor.. beni üzmekten canımı sıkmaktan başka bir işe yaramazken ben neden hala sendeyim?..sorular.. bitmek tükenmek bilmez sorular.. hem de ortada tek bir mantıklı cevap yokken..hatta ortada mantıklı sorun yokken.
Bilmek ve önüne geçememek..
Haykırmak ve susmak..
Görmek ve görmezden gelmek..
Bakmak ve görememek..
İstemek ama yapamamak..
Ağlamak ve aptallığıma gülmek..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder