İnsanların içi öyle kötülükle dolmuş ki, senin aklından en ufak bir kötü niyet olmamasına rağmen kendilerini öyle bir kaptırıyorlar ki iyilikle yaptığın şeyi, illa evirip çevirip kötü olarak algılıyorlar. iyilik yap denize at dememişler boşuna. zaten öyle yapıyorum aslında. yaptığım iyiliklerden bir karşılık beklediğim olmamıştır.zaten beklesem iyilik olmaz onun adı, başka bişey olur. yok benim ihtiyacım öyle şeylere. kimseden bir şey beklemeden hayatıma devam etmenin ritmik bir yolunu buldum zaten,kimi zaman yorucu olsa da, başını yaslayacak bir omuz arasam da. İyilikle söylediğin bir cümleden türlü kötülükler arayanlar sonrasında hiç vakit kaybetmeden son derece kırıcı olabiliyorlar. üstelik değer verdiğin bir insan yapınca sana bunu, komşunun hakkında dedikodu yapmasından daha çok koyuyor insana. inanamıyorsun, üzülüyorsun, üzüldüğünü söylüyorsun, sinirlendiğini söylüyorsun ki bu konu hemen kapansın daha fazla uzamasın diye ama, karşında ki bir kez daha seni şaşırtmakta bir maruz görmüyor. "şu an üzüyorsun beni,sinirleniyorum da ve zor konuşuyorum şuan." bu cümlelerde anlaşılmayacak bir şey mi var? ben mi kendimi anlatamadım acaba? durmak için sonuna kadar gitmek mi gerekiyor illa ki? hıçkırarak ağladığımı görünce mi susmayı hatırlıyor insan. hayattan kolay kolay şikayet etmem. sevdiğimin insanların ve benim sağlığım yerindeyse her şeyin olabileceğine, şu anda kötü olan durumun ilerde düzelebileceğine inanırım. hayatta kalabilmem için pollyanna olmam gerekiyorsa evet ben o işi becerebiliyorum. şimdide hayattan şikayet etmiyorum ama sırf başkalarının can sıkıntısından benim hayatımın içine sıçmasına deli oluyorum. öfkeli bi insan mısın? git başka yerde öfkelen. sinirlendiğin insana bağır, bana değil. Hiçbir zaman insanları anlayamayacağım. zaten kendimi bile zar zor anlarken, 6 milyon insanı anlamayı beklemek saçma! Ama insan bari seviyorum, değer veriyorum dediği, kendine yakın gördüğü, bir şeyleri paylaştığı insanları anlayabilse, değil mi? çok fazla bişey istemiyorum ki.. saf mıyım neyim? gücüm tükeniyor benimde. hissediyorum. neyse ya daha fazla bir şey yazmak istemiyorum. sıkıldım azcık. çaya petibör batırıp yicem ben. çay hayat kurtarır :)